حاج میرزا آقا امامی
میرزا آقا امامی در سال 1260 خورشیدی در اصفهان در خانواده‌ای صاحب نام و صاحب نظر در عرصه نقاشی گل و مرغ به دنیا آمد. میرزا آقا از همان دوران نوجوانی در حجره‌ی پدرش “آقا سید محمدحسین” که دستی توانا و ذوقی وافر در نقاشی گل و مرغ داشت با عالم پرشور نقاشی گل و مرغ آشنا شد و با حمایت و تشویق پدر برای کسب تجربه و آشنایی با رمز و رازهای پیچیده‌ی تذهیب و فراگیری فنون تصویرنگاری به محضر ” میرزا رضی صنیع همایون” که نقش عمده‌یی در برپایی “مجمع الصنایع دولتی” داشت راه یافت.
میرزا آقا امامی بنا به ادعای خویش، سالیان اقامت در تهران و تحصیل در مجمع الصنایع دولتی را در فراگیری اصول و قواعد اولیه در کار نقش‌آفرینی و نقاشی، سالیانی سرنوشت‌ساز قلمداد می‌کند. وی
پس از بازگشت به زادگاهش اصفهان، کارگاهی را در محله سنگ‌تراشان تأسیس کرد که پس از مدت کوتاهی آثار او مورد توجه هنردوستان به‌ویژه مجموعه‌داران آثار ناب هنری قرار گرفت. یکی از کارهای مهم او احیای هنر اصیل سوخت چرم بود که پس از نثار ذوق عالم‌گیر هنرمندان عرصه‌ی سوخت به عهد صفوی، به ورطۀ فراموشی سپرده شده بود،. میرزا آقا امامی در سال 1334 شمسی در سن 74 سالگی در اصفهان پس از عمری نثار ذوق ماندگار در عرصه‌ی هنر اصیل ایران درگذشت.
